محبت خدا نسبت به بندگان

محبّت هنگامی که در مورد خداوند به کار می ‏رود به معنی ترتب آثار خارجی محبت است، یعنی در خدا تغییر و میل و کششی ایجاد نمی گردد و محبّت در موردخدا تنها به معنی انجام کارهائی است که مایه خیر و سعادت بندگان است......